Αφιέρωμα στα Άτομα με ειδικές ανάγκες!!!

Παγκόσμια Ημέρα για τα Άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ) σήμερα και οι Βιβλιοφάγοι σας προτείνουν δυο αγαπημένα τους βιβλία!

Ο γνωστός  συγγραφέας Μερκούριος Αυτζής αφιερώνει το βιβλίο του
                                              ''ΤΡΕΛΟ ΜΟΥ ΑΜΑΞΙΔΙΟ''
σε δύο υπέροχα παιδιά, την Νανά και τον Στέλιο και σε όλα τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Μικρό απόσπασμα
"...Ορίστε; Ποιος είμαι που μιλάω έτσι; Μα σας το είπα. Το αμαξίδιο της Νανάς. Με λένε Σούζα και αποστολή μου είναι να την κάνω να γελάει και να την πηγαίνω παντού.
...Δένουμε γάντζους με βεντούζες στα μπράτσα μου και πεταγόμαστε σαν τον Σπάιντερμαν από το ένα κτίριο στο άλλο. Και ως τον πύργο του Άιφελ, το μεγάλο.
...Στερεώνω στις ρόδες μου κάτι τεράστια ξυλοπόδαρα και πηδάμε από πεζοδρόμιο σε πεζοδρόμιο, από πλατεία σε πλατεία ή και πάνω από αυτοκίνητα που σταματούν τρελά..."
Και η Νανά:
"...«Τρελό μου αμαξίδιο!» με φωνάζει..."

Ο Νικόλας Ανδρικόπουλος, αγαπημένος συγγραφέας των παιδιών αλλά και σπουδαίος  εικονογράφος, στο βιβλίο του

''ΔΥΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΕ ΚΑΡΟΤΣΙ''

μας μιλάει για τον κύριο Λάζαρο Εαυτούλη, που ζει ευτυχισμένος στην όμορφη χώρα ΄΄Τιμενοιαζειεμένα΄΄ και μια μέρα, βγαίνοντας για ψώνια, παρκάρει το αυτοκίνητό του μπροστά σε μια ράμπα. Καθώς βγαίνει από ένα μαγαζί, αρχίζει να πέφτει...να πέφτει...να πέφτει ασταμάτητα σε μια βαθιά τρύπα και να προσγειώνεται στο πιο παράξενο μέρος που είχε δει ποτέ!!! Στην ΄΄Τροχήλατη Δημοκρατία του Μπορώ΄΄! Εκεί δεν υπήρχαν ούτε πεζοδρόμια ούτε αυτοκίνητα και οι άνθρωποι έδειχναν ήρεμοι κι ευτυχισμένοι... μόνο που όλοι κάθονταν σε καροτσάκια....                        < <Κοίτα πώς έρχονται καμιά φορά τα πράγματα...

Θες οι σόλες των καινούργιων παπουτσιών του κυρίου Λάζαρου Εαυτούλη, θες η χαρά του, θες η βιασύνη του, θες οι λείες πλάκες του πεζοδρομίου, τον έκαναν να γλιστρήσει σε μια πτώση που φαινόταν ατελείωτη, σχεδόν εφιαλτική. 

Όταν, όμως, έφτασε στο τέλος της, όλα φαίνονταν καινούργια, διαφορετικά, πιο καθαρά, καλύτερα...>>